Kamica nerkowa to poważna choroba, atakująca ludzi niezależnie od wieku i płci, w pierwszych stadiach choroby przebiegająca bezobjawowo i niezauważalnie. Główne objawy choroby, które sygnalizują, że należy poszukać pomocy lekarskiej pojawiają się w momencie, kiedy kamienie nerkowe schodzą do moczowodu. W najlżejszych przypadkach człowiek może urodzić kamyczek nerkowy, znieczulając się szeroko dostępnymi lekami przeciwbólowymi. W najgorszych przypadkach może się okazać, że konieczny będzie drobny zabieg chirurgiczny.
Co to jest kamica nerkowa?
Kamica nerkowa (inaczej moczowa) jest stanem chorobowym, podczas którego w nerkach tworzą się większe skupiska związków mineralnych, obecnych naturalnie w moczu w niewielkich ilościach. Takie duże cząstki odkładają się następnie w miedniczkach nerkowych, prowadząc do zatkania moczowodu i zakażenia, które jest rezultatem zastoju moczu. Osobami szczególnie narażonymi na zachorowanie na kamicę nerkową są osoby otyłe, odwodnione, osoby, których dieta nadmiernie wykorzystuje sól kuchenną czy osoby po przebytej chorobie nerek lub obciążone genetycznie.
Kamienie w nerkach – objawy
Jak wspomniano we wcześniejszym akapicie, kamica nerkowa początkowo może przebiegać bezobjawowo. W momencie, kiedy pojawia się charakterystyczny, ostry i nagły ból w okolicy lędźwiowej, promieniujący ku dołowi, należy zwrócić się do lekarza. Lekarzowi należy opowiedzieć o pozostałych objawach, jeśli organizm je wykazuje. Należą do nich przede wszystkim zmieniona barwa moczu – z powodu obecności czerwonych krwinek, mocz może przyjmować kolor od różowego, przez czerwony, do brązowego. Oddawaniu moczu towarzyszy ból, pojawiają się gorączka, dreszcze, nudności, wymioty i wzdęcia. Chory ma potrzebę częstego oddawania moczu, mimo że występuje skąpomocz.
Kamienie nerkowe – dieta nerkowa
Badanie moczu pozwala określić, z jakich związków mineralnych zbudowane są kamienie nerkowe. Na tej podstawie wyróżnia się kilka rodzajów kamicy nerkowej, z których każdemu towarzyszyć powinna odmienna dieta, której należy się trzymać, aby nie dopuścić do nawrotu choroby. Wszystkie rodzaje kamicy nerkowej wymagają odpowiedniego nawadniania (nawet do trzech litrów wody mineralnej dziennie). Dietę można wspomóc również działaniem odpowiednich ziół: kozieradki, rdestu ptasiego, perzu, skrzypu, lubczyku czy nawłoci. Poza tym, w każdej z czterech kamic – moczanowej, szczawianowo-wapniowej, fosforanowo-wapniowej i fosforanowo-magnezowo-amonowej – obowiązują inne wytyczne dotyczące diety.
W przypadku kamicy moczanowej celem odpowiedniej diety jest alkalizacja moczu. Z tego powodu należy unikać podrobów, śledzi, sardynek, roślin strączkowych, naturalnej kawy, mocnej herbaty, czekolady i kakao. Posiłki powinny obfitować w mleko, chudy ser i miód. Należy pić również dużo soków owocowych. Kamica szczawianowo-wapniowa występuje najczęściej i jest wynikiem odkładania się kryształków szczawianu wapnia. W przypadku wykrycia właśnie tej odmiany choroby, należy zrezygnować z konserw mięsnych i rybnych, produktów kiszonych, rabarbaru, szpinaki, szczawiu, botwiny, grochu, fasoli, kawy i czekolady. W tym przypadku warto postawić na obecność warzyw korzeniowych w diecie oraz pełnoziarnistych produktów zbożowych. W przypadku kamicy fosforanowo-wapniowej należy spożywać dużo posiłków zawierających produkty zakwaszające. Należą do nich mięso, wędliny, pieczywo, ryby, makarony i kasze. Powinno się zrezygnować z mleka i jego przetworów, jaj, roślin strączkowych i tłustych serów. Najrzadziej występującą postacią kamicy nerkowej jest kamica fosforanowo-magnezowo-amonowa. W jej przypadku zaleca się odstawienie mleka, mięsa i roślin strączkowych. Dieta powinna zaś obfitować w cytrusy i soki owocowe.